Znajdowało się w nim 214 mieszkań z ubikacjami na klatkach schodowych, ale bez łazienek. Łaźnia mieściła się przy ul. Siennej. W każdym domu mieściła się wspólna prania i suszarnia. Osiedla posiadało własne przedszkole na 4 dzieci.
Budynek został wykonany bardzo nowocześnie, posiadał gaz i wodę, betonowe schody, żelazne belki stropowe.
Osiedle, tak jak cały rejon Chwaliszewa, bardzo ucierpiało podczas II wojny światowej.
Po wojnie został tylko jeden budynek, który jako własność przedwojennej spółdzielni nie mógł znaleźć po wojnie swojego właściciela. Planowano jego rozbiórkę. Od 1956 należał do różnych poznańskich spółdzielni a jego losy układają się w swoistą historię porzucenia.
Kiepski stan domu pogłębiła regulacja biegu Warty w 1968 roku.
Obecnie istnieje część kamienicy, która ze względu na brak remontów jest w bardzo złym stanie technicznym. Od dłuższego czasu stanowi istotny element nadwarciańskiej panoramy i cieszy się złą sławą. Znajduje się tam 11 mieszkań z czego 5 jest zamieszkanych przez legalnych bądź nielegalnych mieszkańców, którzy mają zostać wyeksmitowani a budynek sprzedany.
Poznań 2013
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz